Niet-geleefde levens

Sterre van Leer besteedt in haar column in Psychologie Magazine van augustus 2012 aandacht aan een boek van de Australische verpleegkundige Bronnie Ware (Als ik het leven over mocht doen; komt eind dit jaar uit in Nederland). Een boek over de dingen waar mensen op hun sterfbed spijt van hebben. Mensen blijken dan vooral spijt te hebben van de dingen die ze niet hebben gedaan.
 
De vraag die mij hier bezig houdt is: Wat maakt dat mensen dingen die ze graag willen doen niet doen? Al een paar jaar probeer ik het antwoord op deze en soortgelijke vragen te vinden in het systemische opstellingenwerk. In deze visie bepaalt de onzichtbare dynamiek binnen een familiesysteem een aanzienlijk deel van de onbewuste drijfveren van de familieleden. Zoals de neef die onbewust de thema’s van een overleden oom die ‘dood’ gezwegen wordt door de familie, herhaalt. Familietrouw tot in, en over, de dood.

(Yvon) Comfortzone

Als we niet kunnen of durven uitvliegen, verwordt ons nest tot graf. Op het innerlijke kompas niet gereisd, het leven niet echt geleefd. Vraag is dan: wie of wat vormde de stolp?

(Yvon)

Kraai

Het werk van kunstenaar Achilles Cools is voor mij een feest van herkenning. Hij brengt de menselijke conditie in beeld, meestal met de vogel(wereld) als metafoor. Veel bronzen beelden en schilderijen van kauwtjes. Prachtige verhalen over deze intrigerende vogels.
In zijn boek Vleugels schrijft hij, naast allerlei humoristische voorvallen zoals die van het kauwtje dat hem het hof maakt en probeert te nestelen in zijn broekzak, diepe wijsheden als: ”Ik zie hem (de kauw) als iets wat me de baas is, omdat hij alles zichtbaar maakt in de enorme ruimte die we werkelijkheid noemen. In elke kauw heb ik mijn grote gedachte ontdekt. Niet om te zeggen wat ik denk. Bij mij werkt het anders: ik doe het om te ontdekken wat ik denk."

(Yvon) De kracht van kraai

Ook ik word al jarenlang betoverd door de vogelwereld en gebruik deze graag als metafoor om de menselijke verhalen te verbeelden. Door velen verguisd, vormen de leden van de kraaienfamilie juist vaak mijn muze en spiegelbeeld. Het is de taal waarin mijn ziel tot mij spreekt.

(Yvon)

Nesten

"Je kunt toch niet je hele leven nesten blijven bouwen", gaf een prachtige ‘spiegel’ op mijn werk mij terug.

Maar waarom eigenlijk niet?
"Bouw een nest en wacht tot de vogel er in vliegt", zo wordt in De Maskermaker (2006, Wibe Veenbaas e.a.) de begeleiding voor de mens die moeite heeft te wortelen op aarde, samengevat.

Met ieder nest dat ik bouw komt de aarde een stukje dichterbij.

Touw-nest

Op het strand vind ik touwen en een net. Ik bouw een nest.

Verwarren, verstrikken, ontknopen, verstevigen, verbinden….. Omvatten. 

Ja, nest!

(Yvon)